Hacettepe Üniversitesi

Tez Özeti: Bu çalışmada ele alınan Bîr isimli yerleştirme serisine imge ile dil arasındaki ilişki üzerinden yola çıkılmış, bellek anlamına gelen bu sözcük aynı zamanda kuyu sözcüğüne karşılık geldiğinden, yerleştirme çalışmaları kuyu şeklinde veya kuyuyu çağrıştıran silindir formu ile kurgulanmıştır. Kurgu süreci büyük oranda sezgisel olarak gerçekleştiğinden, öncelikle serinin Bergson felsefesinin temelini oluşturan sezgi, süre ve bellek kavramları ile olan ilişkisine değinilmiştir. Yerleştirmelerde görülen imgelerin yüz ifadeleri ile belirlenmeyen bir otobiyografik dil oluşturduğu düşüncesinden hareketle seri, çağdaş sanattaki otobiyografik yaklaşımlarla olan bağı üzerinden analiz edilmiş, görsel günlükler olmalarının yanı sıra bellekteki izler olarak kurgulanmaları ve kısmen belgesel bir nitelik taşımaları bakımından fotoğraf sanatı ile olan ilişkileri irdelenmiştir. Bîr serisinin toplumsal olarak ötekileştirilmiş, baskıya maruz kalmış kesimlerin kolektif belleği ile ilişkisi, karşı bellek başlığı altında ele alınmış, ayrıca serinin son parçasında konu edinilen Ezidilere yönelik katliamların dini sembolleri üzerinden ifadesine, benzer konuların çağdaş sanatta ele alınış biçimlerine değinilmiş, soykırım gibi büyük toplumsal travmaların sanat yoluyla aktarımının olanakları ve güçlükleri tartışılmıştır.