Yazar: Rıfat Batur

Resim Ana Sanat Dalı Sanatta Yeterlik Tezi

Danışman: Prof. İsmail Ateş

Tez Özeti: Yapay ve doğal formlar sanatın varoluşuna kaynaklık etmektedir. Bu iki yapı özelde doğayı anlama, dönüştürme aracı olan makine ve canlıya ait parça olarak tanımlanan anatomik formlardır. Mekamorfi ve anatomi olarak ifade edilen bu form ikiliği arasında varoluşsal bağlamda diyalektik bir ilişki vardır. Tez kapsamında yapılan teorik çalışma zıt kutuplu biçim ikiliğinin diyalektik ilişkisini ortaya koymaya odaklanırken, uygulama çalışmaları bu ilişkiyi diyalektik imgeye dönüştürmeyi amaçlar. Tarihsel olarak makinelerin geçirdiği evrim ve bedenin bu yeni formlarla ilişkisi sanat eserlerine de yansır. Ancak teknolojide yaşanan gelişmeler, makine ve bedeni birbirinden ayıran sınırları belirsiz hale getirmiş ve bu iki çatışmalı biçimi mekamorfi ve anatomiyi harmonik bir yumağa dönüştürmüştür. Bu yumak aynı zamanda diyalektik açıdan bir sentez olarak tanımlanabilecek yeni bir yaşam formudur. Tezin sanatta biçime dönüştürme süreci bu yeni yaşam formundan yola çıkan plastik arayışlardan oluşmaktadır. Mekamorfi ve anatominin diyalektik ilişkisine odaklanan tezin kapsamında insan ve makine arasındaki diyalektik ilişkinin felsefik bağları incelenmiş, ardından mekamorfik ve anatomik biçimlerin sanatta nasıl ele alındığı ve bu diyalektik birlikteliğin günümüz teknolojisinin sunduğu yeni olanaklarla çağdaş sanatçılara yansımaları analiz edilmiştir. Araştırmalar ve incelemeler doğrultusunda mekamorfi ve anatominin kavramsal ve biçimsel zıtlığından yola çıkan diyalektik yaklaşımlarla plastik çözümlemeler ve analizler yapılmıştır.