Danışman: Doç. Serap Emmungil Karamanoğlu

Yazar: Gül Işiklar Toprak

Resim Anasanat Dalı Yüksek Lisans Tezi

Tez özeti: Kimi zaman mekânın bir parçası olarak kimi zaman da ana konunun kendisi olarak ele alınan sandalye-koltuk nesnesi, sanat tarihi sürecinde resim, heykel, arazi sanatı ve enstalasyon gibi farklı sanatsal disiplinlerde kullanılmıştır. Bilinen anlamının ve işlevinin dışında estetik bir sorunsallık taşımaya başlayan sandalye-koltuk nesnesi, çoğu zaman sanatçının üretim sürecinin temel bir imgesi olarak anlatımın esas dilini oluşturmuştur. Söz konusu iki nesne, biçimsel özellikleri ile sanat yapıtının oluşumunda mekân ile birlikte ele alınarak yeni anlamlar üretirken, mekân ile arasındaki ilişki de irdelenerek sorgulanmıştır. Dolayısıyla günlük hayatın sıradan nesneleri olan sandalye ve koltuk, (oturma işlevinin dışında) sanatçının imge dünyasında yeni ilişki ağları ile birlikte biçimi ve işlevi dönüştürülerek etkin bir sanat imgesi hâline gelmiştir. Bu çalışmada, sandalye-koltuk nesnesinin resim sanatı ve diğer sanat disiplinlerinde çalışan sanatçıların üretim süreçlerine nasıl yansıdığı, yorumlandığı, seçilen örnekler üzerinden incelenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın ilk bölümünde, koltuk-sandalye nesnesinin mekân ile ilişkisi (bütünlüğü) ve sanatçının söz konusu nesneleri resimsel düzlemde nasıl betimlediği incelenmiştir. Ayrıca günümüz sanatçılarının koltuk ve sandalyeye benzer nesneleri farklı sanatsal disiplinler içinde kişisel sanat anlayışları ile nasıl kullandıklarına ve deneyimlediklerine değinilmiştir. İkinci bölümde ise tezin konusu bağlamında yapılan uygulama çalışmalarının biçim ve içeriklerine ilişkin açıklamalar yer almıştır.