Danışman: Doç. Havva DEMİRCAN
Yazar: Zeynep Ezgi DOĞAN

Modern sanat ve öncesindeki süreçte sanatsal üretim ve düşüncenin antitezi sayılmasından, postmodern dönemde üretimin bir parçası ve kimi zaman başat elemanı haline gelmesiyle kitsch, sanat eserleri için yerme amaçlı kullanılan bir tabir olmaktan çıkarak başlı başına bir sanatsal kategori halini almıştır. Sanat eleştirisi veya okumasında sıklıkla yapılan bir hata, kitschin kavram ve uygulama olarak özünde sanatın anti-tezi olduğunu görmezden gelerek kitschi basit ve eksik bir şekilde kötü sanat veya başarısız sanat eseri olarak tanımlamak ve böylece kitschi gerçek sanatla aynı düzlemde değerlendirmektir. Kitsche atfedilen olumsuz çağrışımlar konusunda çoğu kişi hemfikir olsa da sanatı tanımlamaya dair bu olumsuz çağrışım postmodern dönemde artık başka anlamlar ifade etmektedir.
Postmodern kitschin ödünç alma, kopyalama, uyarlama gibi sıklıkla kullandığı görsel ifade araçları, kendi özgün figüratif temsil dilini yaratmıştır. Bu tezde, olumsuz anlamıyla tarihsel kitsch ile farklı motivasyonlar ve kavramsal alt metinler barındıran postmodern kitsch arasındaki temel ayrım, figür resmi üzerinden ortaya konulmaya çalışılmıştır. Postmodern kitsch, tarihsel kitsch ile ortaklıklar gösterse de postmodern kitschin kavramsal alt metni, kasıtlı kullandığı birtakım sanatsal tercihler ile esasında tarihsel kitschin karşısına konumlanmaktadır.

Klasik figüratif anlayış ister sanat tarihinden alışılagelmiş formlarda ister güncel sanatta, resim sanatındaki yerini her zaman korumuş ve çeşitli sanat akımları ile karşımıza form değişikliklerini barındırarak çıkmıştır. Bu tez çalışmasında amaç, kitsch kavramının güncel klasik figüratif resim sanatı üzerindeki yansımalarına işaret etmek ve incelemek; konuyla ilgili çeşitli görüşlere dayanak oluşturan düşün ve eserleri inceleyerek kitschin güncel figüratif resim sanatında ne şekilde evrildiğini anlamaya çalışmaktır.

Anahtar sözcükler: Figüratif, postmodern resim, kitsch, modernizm, klasik sanat.