Yazar:Gökçe Nur Aykaç
Danışman: Prof. Bilge Sayıl Onaran

İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Ana Bilim Dalı Sanatta Yeterlik Tezi

Tez Özeti: Dijital tasarım teknolojilerinin iç mekân tasarımı eğitimindeki yerini sorgulama bağlamında, yeni nesil kavramlardan olan artırılmış gerçekliği, iç mimarlık eğitimine adapte etmek araştırmanın ana amacıdır. Bu doğrultuda yapılan araştırma, yeni nesil uzamsal düşünme ortamlarının günümüzde hızla yaygınlaşması durumunu geleneksel eğitim yöntemleriyle buluşturmanın çağın gerekliliği olduğu düşüncesiyle tasarlanmıştır. Küresel bağlamda gerçekleşen teknolojik deviniminin günümüz gençlerince karşılanması ve bu teknolojilerine olan ilgi ve bağlılıkları gözleminden hareketle, sosyal kuşakların en genç üyeleri olan Y Kuşağı sonu ve Z Kuşağı bireyleri, araştırmanın ana odak noktasıdır. İç mekân tasarım eğitiminde öğrencilerin algısal ve mimari sunuma dayalı yaşadıkları zorlukları, yeni nesil kavramlarla aşmak araştırmada amaç edinilmiş; bu doğrultuda bir alan çalışması tasarlanmıştır. Nicel yöntemlerle kurgulanmış alan çalışmasının evrenini İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Artırılmış gerçeklik kavramının mekân tasarım eğitimindeki rolünü sorgulamak üzere yapılan araştırma, artırılmış gerçeklik arayüzüyle çalışan bir uygulama ile 52 ikinci sınıf lisans öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. İki aşamalı bir uygulama yapılmıştır. Uygulamanın ilk aşamasında serbest elle araştırmacı tarafından belirlenmiş bir mekânı ve o mekânda konumlandıracağı mobilyayı kâğıda tek noktalı perspektif çizimiyle aktaran öğrenciden aynı mobilyayı artırılmış gerçeklik yöntemiyle çizmesi beklenmiştir. Öğrencilerin bu deneyimlerinin ardından, 26 soruluk iki gruplu bir anket uygulanmış, ilk grubunda öğrencilerin yeni dijital ortamlar hakkındaki tutumları, ikinci grupta ise yapılan uygulamaya dair tutumları sorgulanmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda, artırılmış gerçeklik kavramının mekân algısına ve perspektif çizim algısına katkısının önemli olduğu sonucuna varılmıştır.