Monolog deneyimlemeleri

Yazar:Yasemin Doğan
Danışman: Prof. Cebrail Ötgün

Resim Ana Sanat Dalı Yüksek Lisans Tezi

Tez Özeti: Monolog insanın kendi kendisiyle iletişimi ile gerçekleştirdiği, kendi varoluşunu en derinlerde sorguladığı, kendi gerçekliğiyle karşı karşıya kaldığı alandır. Bu yapısından dolayı edebi eserlerde ruh tahlillerini derinleştirmek isteyen yazarlar tarafından içsel yaşamı anlatma tekniği olarak kullanılır. Euripides, Shakespeare, Dostoyevski, James Joyce, Sartre, Oğuz Atay, Yusuf Atılgan, Atiq Rahimi monolog tekniğini olabildiğince kullanarak insanın gizemli iç dünyasını etkili ve çarpıcı bir şekilde sunan yazarlardandır. Monologlar ölüm, yalnızlık, iç hesaplaşma, vicdan ve öteki gibi sorunları açığa vurarak insanın varoluşsal sancılarını dolaysız olarak dışavurulmasını sağlar. Görsel Sanatlar alanında da benzer varoluş kaygılardan yola çıkarak içsel yaşamını sanat eserine dönüştüren sanatçılar vardır. Rembrandt, Kathe Kolwitz, Frida Kahlo, Nan Goldin, Sofie Calle, Elina Brotherus kendilerine dair, hayatlarına dair bütün varoluşsal sorgulamaları samimi bir şekilde eserlerine yansıtan sanatçılar arasındadır. Burada yansıtılmak istenen zamansız ve mekansız yaşanan ortak duyguların edebiyat ve görsel sanatlardaki dışavurumudur. Monolog Deneyimlemeleri adlı bu tezde; edebiyatta içsel yaşamı sunma tekniği olarak kullanılan monologdan yola çıkılarak insanın içsel yaşamı, varoluşsal sorunları ve hesaplaşmaları edebiyat, sinema ve görsel sanatlarda ki somutlaşmış hali incelenmiştir. Aynı zamanda resim ve fotoğraflardan oluşan çalışmalar ile monologun bir deneyimleme olarak kişisel çalışmalarda nasıl yer bulduğu ve konu seçimindeki önemli etkenler açıklanmıştır.