Hacettepe Üniversitesi

Tez Özeti:Çocuk bu dünyaya masum, günahsız olarak geliyor. Günah kavramını naif, bilinçsiz hareketlerden, amellerden, kendi deneyimlerinden öğreniyor. Günah bütün sosyal topluluklarda farklı, ama temelde evrenseldir. Ancak bu dünyadan, hayattan günahsız, günaha bulaşmadan, arınmış, temizlenmiş olarak ayrılıyor mu? Bu kendi kararına bağlıdır. İnsanın hür iradesi vardır ve her insan kendi eylemlerinden sorumludur. Arınma bir süreçtir. Insan yaşlanınca genellikle çocuk gibi oluyor, çocuklaşıyor, saf duyguya dönüyor. Sanatçının kendisi de böyledir; fikirleri, düşünceleri, sanat eserleri de zamanla netleşiyorlar, arınıyor. Günah çekici ve caziptir ama onun varlığından, gerçekliğinden kurtulmak zordur. Vicdan azabı bazı insanlara bir ömür boyu eşlik eder. Bu nedenle, ruhu sakinleştirmek için insan toplulukları çeşitli yöntemler ile, aletler ile, kutsal yerler oluşturup, ritüellerle vicdani günahlarından kurtulmak isterler. Bu araştırmada öncellikle çeşitli dinlerin temelde aynı olan; en büyük günahlardan arınmada kullandıkları aletler; arınma yerleri ve gelenekler vurgulanmıştır. Bu süre zarfında oluşturulan eserlerdeki, temel evrensel felsefi düşünceler, dini ve sanatsal sembollerdir. Ancak bunlar çoğuncalı zamanımızdaki toplumsal sorunlara reaksiyon, tepki olarak ortaya çıkarlar. Bu çalışmada özellikle seçilen sanatçılar ve onların eserleri Doğu- Batı perspektifi içinde ele alınan konuya açıklık getirmektedir. Yapılan uygulamalar, seçilen örnek sanatçıların çalışmalarıyla ve diğer esin kaynaklarıyla desteklenmektedir. Bu çalışma temel olarak 3 Bölümden oluşmaktadır. 1. Bölümde ele alınan konunun temel kavramları ve tarihsel süreci insanlık tarihi ve gelişimi çerçevesinde ele alınmıştır. 2. Bölümde konu sanatın gelişimi ve ağırlıklı olarak çağdaş sanattakı örnekleri irdelenerek ortaya koyulmuştur. 3. Bölüm uygulamaların çikiş noktaları esinlenmeleri ve açıklamaları üzerine kurulmuş olup, ve araştırma ve uygulamalar sürecinde elde edilen çıkarımlar ortaya koyulmuştur.