Hacettepe Üniversitesi

Tez özeti: Günümüzde çoğu tarihi yapı işlevini yitirmiş ve yapılış amacının dışında, farklı bir amaca hizmet etmek için rehabilite edilmiştir. İşlevini yitirmiş olan yapıları yeniden işlevlendirmek, onları sadece korumak değil, bu yapıların ömürlerini devam ettirmek; tarihsel niteliklerimize sahip çıkmak ve mimari değerleriyle kültürel miraslarımızı korumamız açısından oldukça önemlidir. Günümüzde tren garı, manastır, kervansaray gibi tarihi binalar asıl işlevlerini nadiren sürdürebildikleri için, bu binalar yeniden işlevlendirilip farklı amaçlarda kullanılmaktadır. Sergileme; teknolojinin bize sunduğu bir iletişim aracı olduğundan ve bireylerin birbirleriyle iletişim kurduğu ortamlar olarak görüldüğü için genelde tarihi yapıyı korumak ve canlı tutmak amacıyla bu yapılar sergileme alanlarına dönüştürülmektedir. Önemli olan; yapıyı, geleneksel konumunu, kompozisyonunu, dengesini ve çevresiyle olan bağlantısını koparmadan yeniden işlevlendirmektir. Bu çalışma; binaların sürdürülebilir ve yaşanılabilir kılınması adına yeniden işlevlendirilmesi gerektiği düşüncesinden yola çıkılarak; eskiden farklı fonksiyonlarda kullanılan, günümüzde ise sergileme mekânına dönüştürülen yapıların incelendiği dört ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde; sergileme kavramı ve sergileme tasarımı üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde; sergileme mekânlarının temel özellikleri, gelişim süreciyle beraber anlatılmıştır ve sürdürülebilirlik kavramı, sağladığı yararlar ile beraber açıklanmıştır. Üçüncü bölümde; dönüştürülmüş sergileme mekânları ülkemizden ve diğer ülkelerden 4 örnek ile incelenerek çalışma yeniden işlevlendirme kavramının daha anlaşılır olması sağlanmıştır. Sonuç bölümü olan dördüncü bölümde ise; diğer bölümlerde yapılan araştırmalar ve incelemeler doğrultusunda elde edilen bilgilere yer verilmiştir.